Zima na Babiej

Babia Góra  zwana też czasem Królową Niepogody, to tak naprawdę wyniosły masyw górski, którego najwyższy szczyt Diablak 1725 mnpm często jest nazywany mylnie Babią Górą. Leży w Beskidzie Żywieckim i jest jego najwyższym pasmem, za poza Tatrami najwyższym w kraju. Osamotniony szczyt Diablakawznosi się wysoko ponad okolicę, co powoduje że warunki pogodowe bywają tam bardzo zmienne. Za to jak trafi się na słoneczną aurę to widoki są naprawdę powalające.

O Diablaku krąży wiele legend. Na szczycie ponoć kiedyś stał zamek, zbudowany przez Diabła dla zbójnika, który podpisał z nim umowę. Gdy umowę zerwano, zamek zawalił się i nie został po nim nawet kamień na kamieniu. Druga z nich mówi, że w czasie burzy można usłyszeć harnasia i stukanie jego ciupagi na kamieniach. Istnieje również opowieść o tym, że na wierzchołku odbywały się sabaty czarownic, które niszczyły zbiory, paliły chaty i zabijały ludzi. Kolejna legenda głosi, że na Babiej mieszkał Czarnobóg - bóstwo mrocznej magii, zielarze zaś wierzyli, że zebrane tam rośliny mają magiczną moc.

Jak by ktoś się pytał, czemu na taką właśnie górę się wybieramy szukać zimy, to odpowiedź jest prosta. Jeśli gdzieś na początku grudnia w Polsce ma być zima, to właśnie na Babiej. A że wycieczki naszego Koła,  praktycznie zawsze odbywają się pod znakiem dobrej pogody, więc głęboko wierzymy że i tym razem będziemy wędrować po cienkiej warstwie świeżego śnieżnego puchy, roziskrzonego promieniami słońca… No i że widoki i przeżycia z nawiązką wynagrodzą nam trud wędrówki.

Zresztą wejście na Diablaka będziemy zaczynali od najłatwiejszej strony, czyli od przełęczy Krowiarki, a swoich sił spróbujemy wchodząc dzień wcześniej na Pilsko, też od najłatwiejszej strony czyli od przełęczy Glinne. No i jak zwykle, mamy przygotowane trasy, zarówno wydłużone, dla tych co lubią w górach się zmęczyć, jak też i skrócone, dla tych co kondycję mają daleką od optymalnej.

Zresztą jeździliśmy już nie raz zimą w góry, wiemy że prócz niepowtarzalnego piękna potrafią być groźne. Choć głównie dla ludzi nieprzygotowanych i bez wyobraźni. Odzież termiczna, dobre buty, stuptuty, plecak z termosem gorącej herbaty, jakaś tabliczka czekolady, dobra latarka czołówka i kilka innych gadżetów powinny wystarczyć każdemu by przeżyć z nami wspaniała przygodę na Babiej i Pilsku. Aby pojechać z nami na wycieczkę nie trzeba być członkiem Koła, nie trzeba mieć super kondycji ani załatwiać setek formalności. Wystarczą chęć przeżycia fajnej przygody, dobry humor i pozytywne nastawienie do drobnych niedogodności.

Serdecznie zapraszam!

Nocujemy w Domu Wypoczynkowo-Kolonijnym „Wiktoria” w Zawoi www.wiktoriazawoja.pl. Pokoje standard turystyczny 2, 3, 4 osobowe z łazienkami

Przejazd autokarem, wyjazd w dniu 30.11.2023 (czwartek) godz. 17.30 z parkingu pod halą sportową na ul. Pogodnej róg Klimatycznej w os. Stara Miłosna, powrót w to samo miejsce 03.12.2023 ok. godz. 22.00

Wpisowe na wyjazd: 650,00, dzieci do lat 15: 620,00 obejmuje: przejazdy autokarem, opiekę pilota, śniadania i obiadokolacje w dniach 1 i 2 grudnia, oraz śniadanie i obiad w dniu 3 grudnia a także bilety wstępu, ognisko i występ kapeli góralskiej. Bardzo prosimy o zaopatrzenie się w suchy prowiant na wędrówki we własnym zakresie.

W terminie 14 dni od zgłoszenia wymagamy wpłatę zadatku na wyjazd w wysokości 150,00.

Kierownik wyjazdu: Marcin Jędrzejewski tel. 601 31 48 22

W programie:

Dzień 1 (30.11) –

17.30 – wyjazd z Warszawy
17.30 – 23.00 przejazd autokarem do Zawoi

Dzień 2 (20.10) –

8.00 – śniadanie
9.00 – 9.45 przejazd autokarem na parking przy Szosie Stu Zakrętów
9.45 – 17.00 wędrówka: 

trasa podstawowa – Przełęcz Glinne – Las Suchowarski – Pilsko – Hala Miziowa (schronisko PTTK) – Przełęcz Buczynka – Korbielów (ok. 14 km/800 m podejść/5:00 h wędrówki),
trasa wydłużona – Kamienna – Hala Miziowa (schronisko PTTK) – Pilsko – Hala Cebulowa – Przełęcz Buczynka – Korbielów (ok. 16 km/1000 m podejść/5:40 h wędrówki),
trasa skrócona – Przełęcz Glinne – Las Suchowarski – Pilsko – Hala Miziowa (schronisko PTTK) – Korbielów (ok. 11,5 km/750 m podejść/4:00 h wędrówki),

18.00 – obiadokolacja
20.00 – Ognisko/śpiewanki

Dzień 3 (21.10) –

8.00 – śniadanie
9.00 – 9.30 przejazd autokarem na przełęcz Krowiarki
9.30 – 17.30 wędrówka: 

trasa podstawowa – Przełęcz Krowiarki – Sokolica – Babia Góra (Diablak) – Mała Babia Góra – Markowe Szczawiny (schronisko PTTK) – Zawoja (ok. 12,5 km/830 m podejść/5:00 h wędrówki),
trasa skrócona – Przełęcz Krowiarki – Sokolica – Babia Góra (Diablak) – Markowe Szczawiny (schronisko PTTK) – Zawoja (ok. 11 km/720 m podejść/4:30 h wędrówki),
trasa wydłużona – Przełęcz Krowiarki – Sokolica – Babia Góra (Diablak) – Mała Babia Góra – Przełęcz Jałowiecka – Markowe Szczawiny (schronisko PTTK) – Zawoja (ok. 18,5 km/1120 m podejść/7:00 h wędrówki),
trasa spacerowa – Przełęcz Krowiarki – Markowe Szczawiny (schronisko PTTK) – Zawoja (ok. 9,5 km/320 m podejść/2:50 h wędrówki),

18.00 – obiadokolacja
20.00 – Występ kapeli góralskiej

Dzień 4 (22.10) –

8.00 – śniadanie
8.30 – 13.30 wędrówka: 

trasa podstawowa – Zawoja Wilczna – Mylne Młaki – Hala Kamińskiego – Przełęcz Jałowiecka – Zawoja Czartoża (ok. 10 km/550 m podejść/3:20 h wędrówki),
trasa skrócona – Zawoja Wilczna – Mylne Młaki – Hala Kamińskiego – Zawoja Czartoża (ok. 8,5 km/530 m podejść/3:00 h wędrówki),
trasa wydłużona – Zawoja Wilczna – Mylne Młaki – Hala Kamińskiego – Przełęcz Jałowiecka – Żywieckie i Fickowe Rozstaje –  Zawoja Czartoża (ok. 14 km/690 m podejść/4:30 h wędrówki),

14.00 – obiad
15.00 – Wyjazd do Warszawy